Wondertje..

Gistermiddag liep ik naar mijn woonbootje.
Onderweg in de tuin kwam ik een vlinder tegen.
Hij zat op bovenop een omgekeerd emmertje. Een voor hem wel erg dierbaar emmertje bleek later.

Zoals ik wel vaker doe met diertjes en dieren, knielde ik naast de vlinder neer om hem te bewonderen en tegen hem te praten. 'Hallo, wat ben jij een mooi beestje zeg' en dergelijke. Het beestje was verbazingwekkend tam en ik kon heel dichtbij komen. Op het moment dat ik met mijn wijsvinger net iets te dichtbij kwam, vloog hij weg. Tot over de boomtoppen verdween hij uit zicht.

Tot mijn grote verbazing kwam hij met een noodgang weer teruggevlogen en nam hij weer plaats op zijn emmertje. Hetzelfde ritueel herhaalde zich zoals hiervoor beschreven en nadat de vlinder tot 3 keer aan toe weg- en weer teruggevlogen was, had hij er genoeg van.

Hij vloog de 4e keer niet terug naar zijn emmertje maar kwam direct op mij af gevlogen om vervolgens vlák voor mijn ogen heen en weer te vliegen. Ik schat zo'n 2 cm van mijn gezicht en ogen af. Hij leek me wel duidelijk te willen maken dat ie me vervelend vond of iets dergelijks. Het op mij af vliegen en recht voor mijn ogen heen en weer en rondjes vliegen kwam erg bewust over. Hoe schattig. Hoe verwonderlijk..

Nu lijkt dit al wonderbaarlijk...maar even later gebeurde er iets dat ik zo magisch vond dat mijn hartslag omhoog ging en ik daarna nog even na stond te trillen van emotie...

Hierop volgend haalde ik de eerste de beste persoon die ik tegenkwam erbij om deze bijzondere vlinder te aanschouwen. Ik ben wel vaker geconfronteerd met sprirituele ervaringen dat ik aanvoelde er nu ook een ooggetuige bij te moeten halen.

Mijn vader kwam mee gerend naar buiten na mijn verhaal.

Ik deed hetzelfde met de vlinder als daar voor om mijn vader het tafereel ook te laten zien. De vlinder op het emmertje en ik die tegen hem sprak en met mn vinger net iets te dichtbij kwam waarop de vlinder weer ver weg vloog en vervolgens weer vanuit grote hoogte op de emmer ging zitten.

Bij de 4e keer dat de vlinder verdween achter de boomtoppen kreeg ik het onbeheersbare gevoel om midden in de tuin te gaan staan. Ik deed mijn hand plat in de lucht boven mijn hoofd en begon de vlinder te roepen. Hij was ver weg gevlogen en totaal uit het zicht verdwenen. Ik riep hem; 'vlinder kom maar!!! kom maar op mijn hand zitten beestje! Het is veilig, ik doe je niks, kom maar!!!'
Ineens verscheen de vlinder weer vanuit grote hoogte en begon vlak boven mijn hoofd rondjes te vliegen. Terwijl hij vlak boven mij aan het circuleren was bleef ik naar hem roepen 'kom dan, ga maar op mijn hand zitten'. Ik hoorde mijn vader nog zeggen 'het zal toch niet he?...' En jawel...

De vlinder ging bovenop mijn hand zitten.

Ik begon er zowaar van te shaken op mijn voegen en zei hem 'oh dus je wilde gewoon even op mijn hand zitten..nou ik weet niet wat voor boodschap jij voor me hebt of wat voor reïncarnatie je misschien wel bent, maar ik vind je erg mooi hoor, dank je wel'. Ondertussen bewoog ik mijn hand heel langzaam naar beneden en liet hij mij zich heel goed en van heel dichtbij bekijken. Hoe fantastisch. Mijn vader hoorde ik nog op de achtergrond zeggen 'hoe is dit nou mogelijk..je bent echt een engeltje..'.
Even later vloog hij rustig van mijn hand af hoog de lucht in.
Niet veel later landde hij weer eventjes op mijn hand na nogmaals roepen van mij.

Hierna had ik het echt even niet meer en moest hier echt van bij komen. Een uurtje later die namiddag ben ik nog even teruggegaan naar de bewuste plek en terwijl ik daar stond te bellen over dit voorval circuleerde mijn vliegende vriendje nog een poosje vlak boven mijn hoofd om vervolgens te verdwijnen en niet meer terug te komen.


Hoe geweldig is dit?!...Ik voelde me even de gelukkigste persoon op aarde en zowaar 'verlicht' om nog maar even een koppeling te maken naar Hannah's meest recente update.

Ik heb mijn gevleugelde vriend nog wel kunnen fotograferen en filmen.

Zie hier dan ook mijn speciale vlindervriendje: